|  discontinue 
 
 dis‧con‧tin‧ue /ˌdɪskənˈtɪnjuː/ BrE  AmE  verb [transitive]
 [Word Family: adjective: ↑continual, ↑continued ≠ DISCONTINUED, ↑continuous ≠ ↑discontinuous; noun: ↑continuation ≠ ↑discontinuation, ↑continuity ≠ ↑discontinuity; adverb: ↑continually, ↑continuously; verb: ↑continue ≠ ↑discontinue]
 to stop doing, producing, or providing something:
 Bus route 51 is being discontinued.
 a discontinued china pattern
 —discontinuation /ˌdɪskəntɪnjuˈeɪʃən/ noun [uncountable]
 —discontinuance /ˌdɪskənˈtɪnjuəns/ noun [uncountable]
 
 discontinuehu
 | ◎ | ['diskən'tinju:] |  | ※ | ngoại động từ |  |  | ■ | đình chỉ, gián đoạn |  |  | ■ | bỏ (một thói quen) |  |  | ■ | thôi không mua (báo dài hạn...), thôi (làm việc gì...) | 
 
 
 |  |