beating
beat‧ing /ˈbiːtɪŋ/ BrE AmE noun [Word Family: noun: ↑beat, ↑beating; adjective: beatable ≠ ↑unbeatable, ↑beaten ≠ ↑unbeaten; verb: ↑beat] 1. [countable] an act of hitting someone many times as a punishment or in a fight: a brutal beating 2. take a beating to lose very badly in a game or competition: The Dodgers took a real beating on Saturday. ⇨ take some beating at ↑beat1(11)
beatinghu◎ | ['bi:tiη] | ※ | danh từ | | ■ | sự đánh, sự đập, sự nện | | ■ | sự vỗ (cánh) | | ■ | sự trừng phạt | | ■ | sự thất bại | | ☆ | to get a good beating | | bị thua nặng | | ■ | sự khua (bụi rậm để lùa thúa săn...) |
|
|